Wednesday 27 December 2006

Het weer in Israel op dit moment;

Het weer in Israel heeft een winters tintje gekregen, gistermiddag was het begonnen te regenen en wat bleef aanhouden tot het begin van de woensdagochtend. Soms met tussenpoze regende het heel hard met afgelopen nacht ook een behoorlijk onweer. De regen is nu overgegaan in (natte) sneew maar in het noorden van het land met de grens met Syrie is het op het Hermon gebergte behoorlijk blijven liggen, de temperatuur ligt zo rond de 2 graden...morgen zou het nog wat kouder worden...?
Hierbij een paar foto's;


zondag 31-12-2006;

Het is een miezerige dag met wat regen die de sneeuw weer heeft weggespoelt want het is nu wisselvallig. Een aantal local werkers zijn vrij of dat allemaal te maken heeft met de laatste dag van het jaar weet ik niet maar gisteren was het ook weer een officiele feestdag voor de moslims en wordt er een schaap geslacht. De weersvooruitzichten blijven wat wisselvallig met kans ook weer op sneeuw...

Wednesday 20 December 2006

overig nieuws en Israel up to date 2006;

Een aantal weken geleden heb ik een bezoek gebracht aan House of Victory in Haifa zelfs. Dit is een opvangtehuis voor verslaafden en zijn een project van de organisatie van David and Karen Davis die ook hun gemeente hebben op de Carmel. Ze hebben in het begin van het jaar een bezoek gebracht aan een aantal gemeenten in Nederland en uitleg gegeven over hun werk, hun leven en de organisatie in het geheel..Ze doen ook veel voor de thuis en daklozen en verslaafden in Israel in z'n geheel...Ik heb ze dan ook persoonlijk mogen ontmoeten toen ze een bezoek brachten aan een gemeente/kerk in Den Haag.

Via hen ben ik dan ook in contact gekomen met Eric Benson die het opvangtehuis dan ook onder zijn hoede heeft. Ik heb een fijn gesprek met hem gehad en ben ook rondgeleid en heb er een nachtje mogen logeren. Met een aantal gasten (russen en oekraieners) in het programma heb ik dan ook kennis gemaakt en ze zijn echt gemotiveert om een nieuwe start in hun leven te willen maken met Jezus op de eerste plaats...Een aantal van hen gaven hun getuigenis in de samenkomst de volgende dag op de Carmel waar ik ook nog bij was en heb zo mij eerste indruk opgedaan hier....

Hierbij dan een aantal foto's van het opvangtehuis en de samenkomst op de Carmel, de jongen links geeft z'n getuigenis.



zaterdag 30-12-2006;
Vandaag ben ik weer naar de gemeente/kerk geweest waar ik mij het best thuisvoelt. Het is een kleine fijne messiaanse/joodse gemeente van voorganger Joshie en zijn vrouw Miriam zij is nederlandse..en is Jerusalem. ik ben er al een aantal malen geweest en het is mijn plekje geworden je hebt er gelijk een fijn contact met verschillende mensen van joodse afkomst die tot geloof zijn gekomen in Yesua en christenen uit verschillende andere landen.. Het is er huiselijk in een ongedwongen sfeer waarbij het woord etc. in het hebreews is en gelijk wordt vertaalt door de vrouw van de voorganger in het engels en aan het einde van de dienst hebben we altijd het avondmaal. Zij (Miriam) en haar man wonen al zo'n 30jaar in Israel en hebben 4 kinderen en waarvan er een in nederland woont en is getrouwd. Het was vandaag wel een heel bijzondere samenkomst juist omdat er ook best wel wat aziatische christenen waren en de verassing was blijkbaar in overleg vooraf dat 2 jonge meisjes na afloop van de dienst samen een aantal mooie gospelliederen gingen spelen waarvan een achter de piano/keyboards met zang en de andere op een fluit heel mooi... Er was ook een amerikaans echtpaar vrienden van Joshie en zijn vrouw die ook wat gingen spelen in de stijl van Jimmy Swagerd.. We hebben wat foto's genomen wat er gauw opkomt.!
Joshie en Miriam hebben ook een hele mooie bijbelshop en dinsdag is er bijbelstudie waar ik meestal naar toe probeer te gaan..

Monday 18 December 2006

Mijn werk binnen Israel Elwyn;

De eerste foto's van mijn werk komen er hopelijk spoedig aan maar kunnen niet zomaar gepubliceert worden omdat er in het verleden daar misbruikt van is gemaakt vertelde een van de casemanagers. Gelukkig komt er wel weer wat versoepeling in dus even geduld svp..

Hierbij alvast een paar foto's van ons (wisselend) team volunteers en een avondje uit op de kosten van het werk met Hila (onze volunteerscasemanager

Op deze foto is aan de linkerzijde van de tafel de 3e vrouw van achteren naar voren onze volunteerscasemanager; Hila.

Afscheidavondje van Mirjam (2e van links voor) als zij binnenkort het team gaat verlaten en naar nederland teruggaat. De 2 meisjes rechts vooraan komen uit Denemarken en gaan binnenkort ook het volunteersteam verlaten.

donderdag 28-12-2006; een leuke groepsfoto met een team waar we nog behoorlijk op sterkte waren...

Gisteren zijn de groepen vanwege het slechte weer in hun eigen gebouw gebleven, in overleg met Ivanca (mijn casemanager daycentre) zijn er wat dingen bedacht voor hen om toch creatief bezig te zijn. Dit geldt natuurlijk niet voor elke groep maar voor de groepen op niveau. We hebben boxes gemaakt met wat spullen erin om wat te gaan verven of te tekenen en hebben het weer erbij betrokken en naar de groepen gebracht. Zo was het daycentre dan ook dicht want het is niet te doen voor de residents en heb ik op mijn gedeelde groepen gewerkt. Hetzelfde geldt voor vandaag en Ivanca had een day-off.. Het is koud!!!!

vrijdag 29-12-2006 een bezoek aan een ziekenhuis;

In een van de middaggroepen waar ik assisteer met het helpen van de residents bij het eten geven kreeg ik een meisje toegewezen die de laatste maanden heel moeilijk eet. Efrath is haar naam je zou zeggen wat haar uiterlijk betreft dat ze ongeveer 11 of 12jaar is ook juist vanwege haar zeer zwakke gestel opdit moment en ik hoorde van mijn joodse collega dat zij 25jaar is..

Rachelli de casemanager van de middaggroepen had haar juist mij toe vertrouwt en dat vond ik wel bijzonder. Mijn joodse collega heet Jaffa en zei vertelde mij wat de achterliggende reden eigenlijk was. Efrath's vader heeft qua uiterlijk iets van mij omdat ik een bril draag en een beetje de vorm van zijn gezicht. Het is namelijk zo dat haar ouders ergens in het noorden wonen en haar moeder zit ook in een rolstoel en dat het voor hun ook niet altijd makkelijk is om weer naar Jerusalem te komen. Zo misschien zou daar dan dat kleine (wondertje?) zijn bij een helder moment dat Efrath in haar zwakheid en moeite misschien haar ogen opslaat en "haar vader" ziet en hierdoor misschien een opleving krijgt om weer te gaan eten....... Helaas tevergeefs zodat men tegen een kritieke fase aanzit en er beslissingen moeten worden genomen van hogerhand in overleg met ouders en managers...De knoop is doorgehakt Efrath is naar het ziekenhuis gebracht om haar daar weer op krachten te krijgen en haar voor te bereiden voor de operatie want het heeft met haar maag te maken ook juist doordat ook zij niet meer naar het toilet kon gaan... Het is de bedoeling dat er bij haar (voorlopig) een stoma wordt ingebracht. Vandaag dan heb ik met Jaffa haar een bezoek gebracht in het Hadassa ziekenhuis in Jerusalem, ze zag er een stuk beter uit en haar ogen waren helder in het horen en haar reactie passief etc. Ook de kleur van haar gezicht was beter en Jaffa straalde helemaal omdat zij zo bewogen is over haar groep op het werk en in het bijzonder Efrath, tenslotte kent ze de kinderen vanaf dat ze nog heel klein waren en ook omdat ze hier ook al 23jaar werkt.. ze kent de residents door en door. Ik vond het fijn en het deed me goed dat Jaffa vroeg of ik mee wilde gaan juist ook omdat je volunteer bent en er toch bij betrokken ben en ze mij blijkbaar niet zo ziet uit de gesprekken die we soms met elkaar hebben. Nadat Efrath geopereert is zouden we weer samen haar opzoeken.....

Een feestje binnen Elwyn met muzikanten en residents van verschillende groepen;

Belangstelling en ondersteuning van mijn werk op verschillende manieren;

Lieve broeders en zusters; ik hoop dat jullie in mijn werk en al het andere nieuws hier in Israel geinteresseert zijn en blijven en wil zo jullie mijn weblog in een gezamelijke email rondsturen..!
Zo de Here het jullie dan ook in het hart geeft door een bemoediging of een andere vorm van ondersteunig zoals het mij misschien willen sponseren of dmv een gift dank ik Hem.

Liefs en Zegen,
Pieter Doeve

postbankrekening; 3709681 t.a.v P.F. Doeve

Saturday 16 December 2006

Een gesprek, een rondleiding en het begin van mijn werk

Volgens een afspraak (zondag) kreeg ik op een gegeven moment een gesprek met de Hila zij is de casemanager die over de coordinatie van de volunteers gaat. Het was een goed gesprek in een ontspannen sfeer, ze vertelde mij eerst wat van de zakelijke kant; dat je als volunteers een maandelijks zakgeld krijgen als je hier minimaal 1maand of langer blijft. Met kost en inwoning is dit ongeveer 500,- shekel en komt overeen met ongeveer 100,- euro. Dan de echte kennismaking wederzijds en iets over mijzelf, daarna gaf ze mij een rondleiding over een groot deel van het complex. Ze legde het een en ander uit over de wooncomplexen van de residents en hoe dit verdeelt was met de units en de eigen groepscasemanagers en de functies van de andere gebouwen en de centrale keuken..
Daarna zijn we terug gegaan naar haar office en vertelde hoe de roosters werkten en over vrije dagen etc. In wederzijds overleg kwamen we er op een gegeven moment samen uit dat ik zou beginnen in het daycentre omdat daar een volunteer weg zou gaan..
Ik zou op maandag met Hila aan de casemanager van het dagcentrum worden voorgestelt en dit is Ivanca. Het blijkt dat alle casemanagers hier vrouwen zijn en joods of van joodse komaf en gestudeerd. Ivanca vertelde een en ander over de geschiedenis van het daycentre toen zij er pas kwam werken en een big mess moest aanschouwen dus er moest een en ander gebeuren om het weer te ordenen en te organiseren etc. Gelukkig beetje bij beetje is dat wel gelukt maar stapje voor stapje... Ook met de local workers moest het natuurlijk opnieuw goed samenwerken zijn maar dat loopt toch nogal stroef maar we hopen op een vooruitgang en zal wat tijd nodig hebben.
Ze legde mij uit wat de bedoeling van mijn taken daar zijn in grote lijnen, veelal gaat het om han en spandiensten om haar te assisteren als het nodig is met verschillende taken zoals met een van de residents naar de tandarts ter gaan of een stukje lopen voor een aantal die het nodig hebben en niet constant binnen kunnen blijven. Daarnaast zou ik op 1vaste groep gaan werken. Dit was tijdelijk even mijn gedeeltelijke daginvulling maar gelukkig niet voor lang omdat ik ook niet aan een volle dagtaak kwam van ongeveer 8uur.

Nadat ik opnieuw met Hila had gesproken over de middaginvulling kwam ze met een voorstel waar ik vrijblijvend mee kon instemmen of ik dat wel leuk vond en zou met haar even op gesprek gaan bij Rachelli (Rachel) zij is de casemanager van de middaggroepen. Als ik om 12.30uur bij het daycentre klaar ben is het de bedoeling om de 2 gedeeltelijke groepen residents te assisteren bij het in de bus helpen bij het daycentre en hen te brengen naar hun eigen appartementen en hen ook weer uit de bus te helpen. Voortaan zou ik dan ook s'ochtends vanaf 08.30uur wanneer ik alles gecheckt heb in het daycentre de gedeeltelijke groepen van die appartementen met het busje ophalen en met hen naar het daycentre rijden om hun daar weer eruit te helpen. Met deze groepen zou ik dan ook mijn middagprogramma gaan invullen..zoals oa bij het assisteren met eten geven op een groep.

Nog even iets over de local workers in het algemeen deze zijn van arabische, joodse en russische afkomst echt een gerichte opleiding of iets dergelijks wat met deze doelgroep te maken heeft hebben ze niet op een paar na. Veelal komen ze uit hele sectoren maar vonden daar geen werk in..

Dan heb ik mijn eigen pauze van 14.00-14.30uur en ga daarna naar een aantal van de residents terug van 1 van de 2 groepen om met hen nog wat activiteiten te doen en te stimuleren in wat ze al kunnen en waar ik verder vrij in mag zijn...Ook hier neem ik een plek in van een volunteer die uit ons midden is vertrokken.
Zo werk ik dan momenteel ongeveer zeven en een half uur per dag en dat loopt goed.

Friday 15 December 2006

15 november mijn vertrek is aanstaande;

De naam van de organisatie;

http://www.israelelwyn.org.il

Naarmate de dagen verstrijken begin je toch weer te beseffen dat het realiteit is dat je weer naar Israel gaat en voor een langere periode....hoe gaat de toekomst eruit zien menselijk/natuurlijk gezien. Als je in de wil van de God ben zal hij je dragen en beschermen in misschien omstandigheden die je voor ogen krijgt en laat het maar los....

Alle zakelijke dingen heb ik zo goed als hier geregelt om met een gerust hart en verstand ook te kunnen vertrekken. Met een van mijn beste broeders/vriend hebben we gezamelijk een afscheid en zijn verjaardag geviert op zondag 13 november en het was heel geslaagd.

Tuurlijk laat je een aantal goede broeders en zusters achter die je in je hart sluit maar zeker niet uit het oog zal verliezen...

Ik heb er ook bewust voor gekozen om alleen naar de luchthaven te gaan om verder emotionele toestanden te krijgen laat ik dit voorop stellen "niet negatief" bedoelt maar het is mijn eigen keuze en beslissing geweest. Daaraan vooraf heb ik gedurende een paar maanden nog bij mijn beste broeder gelogeert om niet onnodig verplichtingen meer te hebben met mijn eigen woning want ik heb het geld al te hard nodig...en hoop dat de Here op een gegeven moment in mijn noden zal voor zien op wat voor manier dan ook...

Mijn vlucht zou vertrekken om 13.15uur vanaf Schiphol met El Al de Israelische lijndienst en moest ruim 3uur van tevoren daar aanwezig zijn en ik had geen zin in gestressde toestanden zodat ik al vroeg uit Den Haag vertrok met de trein.
Op de luchthaven is gelukkig alles boven verwachting redelijk vlot verlopen want ik hoorde wel eens van die verhalen als je met de Israelische luchtvaartmaatschappij vliegt ivm de security checks etc.
Ik werd nog overspoelt met smsjes van mijn werk van collega's en bewoners gezamelijk die gedurende die op een bewonersvakantie waren in Friesland met vele bemoedigingen en dat deed mij extra goed en vrienden...
Het vliegtuig in en lucht in, ik moet zeggen dat de service goed was aan boord en vriendelijk. Rond 18.30uur plaatselijke tijd landen we op Tel Aviv (Ben Goerion Airport) en het is in Israel een uur later! ook hier op de luchthaven is het vrij vlot gegaan en liep ik niet tegen onnodige problemen echt op...
Ik heb vanuit nederland verschillende tips en adviezen gekregen om naar Jerusalem te gaan wel met een taxi maar het liefst in groepsverband omdat het je dan in de prijs scheelt. Dit heb ik dan ook gelukkig kunnen doen.
Rond 21.00uur kwam ik op de plaats van bestemming aan en moest langs een portier het was een vrij mistige avond en behoorlijk fris. Tot mijn blijde verbazing kwam een jonge vrouw mij tegemoet en was een van de volunteers die mij opving. Ze is van Finse afkomst en op een of andere manier hadden we gelijk wederzijds beet over "een geestelijke zaak"; Are you een born again christian? Ze sprong een gat in de lucht en was zo blij....juist omdat er opdat moment daar wel christenen waren maar uit verschillende stromingen en dat is niet altijd makkelijk omdat ze geestelijke dingen ook misschien wat anders zien...
De eerste dagen was ik nog vrij omdat alles hier op de Israelische manier gaat rustig dus...ook wel lekker om een beetje bij te komen en ik ben dan ook even naar Jerusalem gegaan om in eerste instantie me weer wat te orienteren..

Daar was dan toch die bevestiging, august 2006!

In de periode dat ik voor het eerst in Israel was leer je toch verschillende mensen en organisaties kennen via via en ook toen ik weer in nederland terug was probeer je de contacten (schriftelijk) te onderhouden etc.

Zo in de zomer van 2006 nadat ik van een bijbelstudie vakantie was teruggekomen eind juli, lag er een brief voor mij uit "israel"!
Ik opende de brief en tot mijn (grote) verbazing had de Here toch weer een deur voor mij geopend. Een Stichting in nederland die contacten onderhoudt en volunteers werft voor de israelische gezondheidszorg in het land...de samenwerking hier tussen is goed hoorde ik achteraf. De Stichting bemiddelt voor verschillende projecten in de zorg hier varierend van ziekenhuizen tot gehandicaptentehuizen etc. Met het laatste heb ik ook affiniteit en ervaring in nederland....

Zo bij deze dan werd ik uitgenodigt voor een gesprek enz. en heb hier ook voor gebeden dat het allemaal goed zou verlopen, tenslotte als je in de wil van God staat zal Hij die deur openen daar geloof ik in...
Het gesprek nam een kleine 3uur in beslag maar was gezegend en ik voelde dat de Here die deur voor mij geopend had...
Chris zoals de man heet was de coordinator van de H.I.P zoals de stichting eigenlijk heet zou mij voorbrengen bij een organisatie voor gehandicapten in Jerusalem en zou mij op de hoogte houden met een email...spannend.
Na ongeveer een kleine 3weken kreeg ik de definitieve bevestiging van de Here via de email van Chris dat ik groen licht had gekregen en ik welkom was bij de organisatie in Jerusalem.
In november zou ik kunnen komen en ik had 2opties om al 1 november te komen of 15 november..tenslotte heb ik wel voor het laatste gekozen opdat ik nog het een en ander hier moest regelen tenslotte had ik hier ook nog mijn baan hier en een huis etc. de voorbereiding naar de bewuste dag verliep vrij rustig en ik denk dat de Heilige Geest mij toch die innerlijke rust gaf tenslotte ga je wel weer naar Israel en waar recent toch in de zomer alweer een korte oorlog is geweest.

Thursday 14 December 2006

March 2006 hopefully, my second visit in Israel?

Wanneer God je een hart/bewogenheid geeft voor mensen waar dan ook gebeurt het op Zijn moment dat Hij je daar wil hebben en niet eerder....ook dit heeft met gehoorzaamheid te maken in ons geestelijk leven.

Dit heeft de Here mij dan ook laten zien door dit op verschillende manieren op een gegeven moment te bevestigen.
In maart van dit jaar kwam ik contact met een amerikaans/joodse organisatie in Nederland, zij bezochten daar een aantal gemeenten in het hele land. Ze vertelden wat over hoe ze in Israel kwamen etc. en over hun visie, gemeente en hun werk. Het werk sprak mij direct aan omdat ze vertelden dat zij in Israel ook veel doen voor thuis en daklozen en verslaafden. Hier heb ik namelijk ook affiniteit en ervaring mee....Dus info over hun opvang gevraagt en wie het leidt enz. Ik kreeg de email van de director die ik dan maar moest aanschrijven en dan komt juist het gebed weer aan de orde want dit hebben we nodig om de wil van onze God hierin te zoeken...

Ik ben hiermee gauw aan de slag gegaan en verstuurde de email waarop ik niet lang daarna een respons kreeg die positief leek juist omdat er verschillende bijlagen etc. werden meegezonden.
Het leek me een sollicitatie/informatie-formulier die ik ben gaan invullen met alle extra's die nodig waren zoals oa medische verklaring enz.,referenties, de reden/motivatie en waarom ik dit werk wilde doen etc. Alles leek mij op een gegeven moment in orde en heb het toen opgestuurt naar Israel, tja ik heb ervoor laten bidden en heb ook zelf gebeden als de Here het wil zal Hij de deur openen.. Op een gegeven moment kreeg ik het bericht uit Israel dat het opvanghuis opdat moment geen nieuwe vrijwilligers nodig had maar dat mijn gegevens in file zouden blijven etc. zodra...?

Dit zijn dingen die je in het algemeen als christen moet leren in het leven met de Here, iets te gaan "forceren" zal alleen maar meer tegenstand geven als je geen dingen uit de H.Geest meer doet...
Ik kon mij hierin berusten juist ook omdat die deur niet helemaal gesloten was en je de draad weer oppakt in de gewone gang van zaken in het leven met alles...

iets over mijzelf

Hallo ik ben Pieter Doeve en verblijf momenteel in Israel waarom dit land zou je misschien kunnen denken nou ook niet echt een stabiel land met vele binnenlandse problemen etc. Maar toch..ik ben in verschillende andere landen geweest maar meer als gewoon een toerist, dit land heeft mij een bepaalde visie gegeven...

Het gebeurde allemaal in 1996 dat mijn leven drastisch een ommezwaai heeft gekregen en waarbij ik tot het werkelijke besef kwam dat alles (het leven) eigenlijk zo betrekkelijk was/is; geluk, plezier, liefde, geld enz.....was dat wel eigenlijk alles????? Nee dus want het heeft ook zijn keerzijde waar je als mens soms (hard) mee geconfronteert moet worden...De mens kende/kent zijn grenzen niet meer zo ik het ook niet heb gekend totdat ik/je tot het besef moet komen....Nu zal IK hier een halt toe moeten roepen, gelukkig is het bij mij niet zo ver gegaan en besefte ik dat het fout zat in mijn leven en ik hier niet mee door wilde gaan. Hij (JEZUS) laat zich "altijd" zoeken en hij heeft mijzelf tot mijn zondebesef gebracht en dat ik goed fout zat en tot inkeer kwam door zich naar Hem (mijn Schepper de Enige Levende God) weder te keren (terug te keren) Een ieder tot wederkeer/geloof komt in Hem gebruikt Hij op Zijn manier om van Hem te getuigen....

JEZUS gaf Zijn Leven/Liefde " onvoorwaardelijk " aan het kruis ruim 2000jaar op Golgotha bij Jerusalem in Israel..voor de "alle" mensen en geen een uitgezonderd. Als je door Zijn Liefde ben aangeraakt wil je Zijn liefde aan anderen overdragen en Hij gebruikt ons hiervoor waar Hij ons wil hebben. De Here heeft mij dan zo hier geplaatst om iets te mogen betekenen voor Israel (de Joden) "Zijn Verbondbelofte" en Zijn gemeente (alle andere mensen die tot Hem wederkeren...)

Saturday 9 December 2006

My first volunteerswork in Israel;

Voor de eerste keer bracht ik een bezoek aan Israel in 2004, ik had ook een baan, m'n huis etc. in Nederland en zou voor een korte periode naar dit land gaan. (ongev. 6 weken) Het was voor mij " juist " een uitdaging om iets te mogen betekenen voor jonge moslim gehandicapte jongeren in de (z.g Westbank) in een plaatsje Beit Jala geheten niet ver van Betlehem in een christelijk tehuis Jemima geheten wat door een nederlands echtpaar was opgezet in de jaren 80. Je werkte hier in een international team of volunteers with the local workers. (arab. christians) Veelal zat je tussen de locale bevolking van arabische christenen en (palestijnse) moslims..en dat was niet altijd even makkelijk want je moest toch voorzichtig zijn en (hemelse) wijsheid gebruiken.




Juli 2004;


Dit was ik by the sea of Galilee; waar Yeshua de storm tot zwijgen bracht, en waar Hij wandelde over het water, ik denk een ieder als christen zijnde laat dit op zijn eigen manier op zich inwerken.